Onze reis is wat rommelig begonnen.

Allereerst was er vertraging door o.a. artsenbezoek en een bezoekje aan de kaakchirurg.

Toen we eindelijk op pad waren en in Gorkum lagen, begaf de generator het.

Wij terug naar Vreeswijk en een reparateur opgezocht.

Na het plaatsen van een nieuwe startmotor was alles weer OK.

Wij weer opnieuw vertrokken richting ___________

FRANKRIJK.

 


Op het Volkerak stond flink wat wind, die voor stevige golven en vochtigheid zorgde.


Via o.a. de Biesbosch zijn we in Gent beland.

Het is altijd leuk een paar dagen in Gent te zijn.

Een bezoekje te brengen aan de brocantewinkels in de Baudelostraat.

Natuurlijk ook even de rommelmarkt op Sint - Jacobs bezocht.

Een lekker koffietje gedronken en een kletsje gemaakt met de meest wonderlijke figuren.

Door de stad fietsen en maar zien waar je terecht komt is ook een aanrader.

 


Via de Oude Leie, waar het erg mooi varen is, richting Kortrijk.

Al kronkelend vaart men langs mooie natuur, mooie en niet zo mooie huizen en af en toe een aanlegsteiger.

Uiteindelijk kom je in Astene waar je zeker even halt moet houden.

Hier is de brugwachter ook de uitbater van het terras.

Heel gezellig en erg gastvrij.

Je mag er gratis overnachten al wordt het wel op prijs gesteld als je ook het terras bezoekt.

Zeker een aanrader.

In Astene is het rustig vertoeven aan het water en in de natuur.

Een bekende inwoner van Astene was Emile Claus (1849 - 1924).

Deze Vlaamse impressionistische schilder heeft veel geschilderd rondom Astene en ligt er ook begraven.

Het oude sas-huis is het geboortehuis van de moeder van       Hugo Claus.

Zijn opa was hier sluiswachter.

Het gezin heeft hier ook gewoond.,

Zijn boek- Het verdriet van België - zou zich hier gedeeltelijk afspelen.

  

In Astene, kregen wij het bericht dat er een familielid plotseling was overleden.

Voor ons de reden om weer terug te keren naar Gent, zodat we van hier uit met de trein naar de begrafenis in Nederland konden gaan.


Opnieuw aangekomen in België en doorgevaren naar Kortrijk. 

Daar met de fiets de stad een beetje verkend.

O.a. langs de Broeltorens.

En lekker wat gedronken op de Grote Markt.

De naam Kortrijk komt van het Latijnse Cortoriacum, wat -nederzetting gelegen aan de bocht van de rivier - betekent.

De volgende dag een bezoek gebracht aan het Begijnhof.

Leuk om wat meer over de geschiedenis van de Begijnen in Kortrijk te weten te komen.

B.v. over Marguerite Porete.

 Deze Henegouwse begijn is omwille van haar mystieke traktaat       -Spiegel van de eenvoudige zielen- 

door de pauselijke inquisiteur op de brandstapel gezet, samen met haar boek. (1310) 

Daarna een bezoek aan de -Onze Lieve Vrouwenkerk- gebracht.

De dichter Guido Gezelle was 17 jaar lang onderpastoor in deze kerk.

In de kerk is een aparte doopkapel met een prachtig versierd doopvont.

1302

In de kerk is een voorstelling te zien over de Guldensporenslag in 1302.

De voorstelling begint met het verhaal over de verboden liefde van Judith (dochter van Karel de Kale) en graaf Boudewijn met de IJzeren Arm.

Tegen de wil van haar vader traden zij toch in het huwelijk.

Boudewijn kreeg van Karel het gebied rondom de stad Brugge te besturen, wat hij met succes deed.

Vlaanderen werd een welvarend gebied mede door de lakenindustrie.

Frankrijk legde steeds zwaardere belastingen op, wat de burgerij niet meer pikte.

En zo ontstond in 1302 - De Guldensporenslag.

Het was de slecht bewapende burgerij tegen een groot en goed uitgerust leger.

Maar de saamhorigheid van de burgerij bracht hen de overwinning. 

Tijdelijk ook in de kerk te zien, de Kist van Oxford.

(Deze dateert uit 1305.)

Op de voorzijde van deze kist zijn taferelen van de Guldensporenslag te zien.

(Deze eikenhouten kist is in 1909 ontdekt in het New College van de Universiteit van

                                                                      Oxford.)

 

Ook hebben we in Kortrijk een bezoek gebracht aan Texture= het vlasmuseum.

Hier wordt uitgebreid verteld over de linnen- en vlasnijverheid.

Vlas groeit snel. Vlas wordt met wortel en al uit de grond getrokken. Deze manier van oogsten heet slijten.

Vlas is de oudste bekende textielvezel ter wereld. 

Het werd al gebruikt door de oude Egyptenaren (touwen-zeildoek en windsels voor mummies.)

Vroeger werd vlas het meest gebruikt voor linnen stoffen.

Van vlas wordt elk deel benut.

Vlaszaad : Het beste zaad dient als zaaigoed.

Olie uit het zaad : Wordt o.a. gebruikt in zeep en cosmetica.

Lijnolie : Maakt voeding gezonder, maar zit ook in verf, vernis, inkt en linoleum.

Uitgeperste zaadjes : Worden gebruikt voor veevoer.

Houtachtige deeltjes ( lemen ): Worden verwerkt tot vloer- en vezelplaten.

Korte vezeltjes ( klodden ) : Wordt gebruikt als isolatiemateriaal.

Vlaanderen is vanaf het einde van de vijftiende eeuw het wereldcentrum van de linnenhandel. 


In de buurt van Lille zijn de mensen heel sportief.

Ze lopen er altijd te rennen.


Een prima ligplaats gevonden in het centrum van Douai.

En lekker italiaans gegeten bij Le Rimini. 


Weer op het Canal du Nord.

Vind ik altijd leuk om op te varen.

Er verandert niet veel, alhoewel wordt hier nu een nieuwe aanlegplaats gemaakt ?


 

 

 

 

Op naar de Somme.

Voor ons een nieuw kanaal.


Op de Somme worden we welkom geheten door deze vlinder

- de Dagpouwoog -

Maar ook door een vriendelijke sluiswachter, die ons een heel pakket met toeristische tips overhandigd.

De sluiswachter zorgt ervoor dat de bruggen en sluizen geopend worden.

Het is heel mooi en afwisselend varen op de Somme.

Net als vorig jaar ook hier waterplanten in het water.

Maar wel in veel mindere mate.

Waarschijnlijk ook doordat er hard gewerkt werd om de Somme zoveel mogelijk plantvrij te houden. 


Opnieuw bezoek.


In Corbie een bezoek gebracht aan het museum:

Vrienden van het oude Corbie.

Een hele leuke privé rondleiding gehad in het Engels.

Er werd verteld over het verleden van De Abdij van Corbie.

Rond deze abdij werd de latere stad gebouwd.

Corbie was in vroegere tijd erg belangrijk.

Er werd geld gemaakt, met Engels geld als voorbeeld.

Er werden vele geschriften door de monniken geschreven.

Corbie was als grensplaats erg belangrijk. (Ook voor vluchtelingen)

In de grote oorlog - 1914 _ 1918 -heeft Corbie ook veel geleden. 

 




De Hortillonnages van Amiens.

Zijn kleine eilandjes met eigen opgangen.

Ze worden ook wel drijvende tuinen genoemd.

Deze eilandjes worden gebruikt voor het telen van groente, fruit en bloemen.

Te koop op de zondagmarkt in de buurt van de kathedraal.